Önemliler Kısaca:

Uyuma:

1. Bir çocuğun bireysel uyku- uyanma döngüsünü gece- gündüz ritmi uyarlaması, çocuktan çocuğa değişen olgunlaşma sürecine bağlıdır.
2. Düzenli yemek, uyku ve gezme saatlerini veliler belirlerse, çocuklarına  gün ve gece ritmi yaratmakta yardımcı olurlar.

Ağlama/çiğlik atma:

1. Aşırı ağlama, yaşamın ilk 3 ayına, karakteristik bir şeyi gösterir:  Doğumdan sonra ilk 6. hafta artar, ardından bebeğin 3.cü ayına kadar düzenli olarak azalma gösterir.
2. Ağlamanın kapsamı ve süresi çocuğa göre değişir. Çocuğun eğitiminden ziyade velilerin davranışına daha az bağmlıdır.
3. Bazı çığlıklar açlık veya yorgunluk gibi bazı nedenlerle tetkinlenir. Genellikle akşamları, belirli bir sebebi yoktur.
4. Veliler, bebekleri uyanıkken onunla daha çok ilgilenip eğlendirdikten sonra ve düzenli bir günlük rutini geliştirdikten sonra, çığlık atmayı veya ağlamayı azaltırlar.

Oyun oynama:

1. Çocuk ilk aylarında, karşındaki insanla göz teması, yüz ifadesi, vb. sosyal bir oyun geliştirir ve giderek ellerini de dahi eder bu ilerlemeye.
2. Çocuk, elleriyle oynamakla başta kedini daha sonra cevresini öğrenir. Ilk örğenmeler hep bir şeyleri ilk önce ele alıp sonra ağzına götürerek tanımaya çalışır.

Yemek yeme:

1. Bebeğin yutkunma becerileri ve sindirimin olgunlasmasına bağlı olarak, hayatının 4. ve 8. ayları sırasında ilk püresini yemeye hazırdır.
2. Bebek 5 ila 7 ay arsında katı gidaları yemeye başladığı zaman tadı ve dokuyu öğrenir. Bu yaştaki çocuklarda günlük besin miktarı hala çok farklıdır.
3. Çocuk büyüdükce, anne sütü bir besin kaynağı olarak yeterli gelmez, sadece hala bir sevgi kaynagı ve çocuğun anneyle olan özel bağı haline dönüşür.

Kaynak: Remo H.Largo, Babyjahre-Entwicklung und Erziehung in den ersten 4 Jahren, piper 2010